Witlof of Brussels lof is familie van de cichorei en wordt in het donker geteeld zodat het blad niet groen wordt.
Je bekijkt de voor mobiel aangepaste versie van de pagina.
Die voor tablets, laptop en desktop biedt ook algemene informatie, zoals herkomst en teelt.
Witlof – (Cichorium intybus var. foliosum) of Brussels lof genoemd is familie van de cichorei. Zaaien in mei in de volle grond op een zaaibed van lichte, luchtige grond. Geef tijdig water om uitdrogen van het zaad te voorkomen. Uitdunnen zodat de plantjes 15 tot 20 cm uit elkaar staan. eind oktober, begin november worden de witlofwortels geoogst, het loof wordt afgesneden tot een paar centimeter boven de wortel en opnieuw geplant in een bak of emmer. Plaats deze op een donkere plek en niet te koel. Uit de wortel groeien de witlofstronkjes. Dit ‘intafelen’ kan ook in de volle grond; dan worden de witlofwortels ingekuild, wordt het loof ook afgesneden en worden de wortels afgedekt met een dikke laag (20 cm) aarde. De oogst is door de lage winterse temperaturen later dan die van de binnenteelt; de oogst zal pas in het voorjaar plaatsvinden als de temperatuur begint op te lopen. Witlof is gevoelig voor slijmrot en bladvuur. De schimmel slijmrot tast de wortels aan en de bacterieziekte bladvuur het blad. Warmte en vocht werken het ontstaan van beide ziektes in de hand. Zorg voor voldoende beluchting. Witlof moet jaarlijks van plek wisselen (wisselteelt) omdat de sporen van de slijmrot jarenlang in de bodem kunnen overleven.
Witlof is hét voorbeeld van forceren. De witlofwortels worden in emmers geplaatst en onder invloed van warmte gaat het loof groeien, maar door gebrek aan licht blijft het blad wit.
Plaaginsect
Gangen in blad en bladstelen, blad verschrompelt en sterft af: witloofmineervlieg (Napomyza cichorii).
De witlof blijft achter in de groei; op de wortels zitten witgrijze luizen die een witte draderige massa op de wortels veroorzaken: wollige slawortelluis (Pemphigus bursarius).
Vraat aan wortel of stengel van jonge plant: ritnaald (larve van kniptor).
Vertraagde groei, onvoldoende lengtegroei wortels, knobbeltjes aan het uiteinden van de wortels: maiswortelknobbelaaltje (Meloidogyne fallax).
Schimmels & ziektes
Bladranden worden zwart: bladvuur (Pseudomonas marginalis).
Blad van in de herfst in emmer ingeplante witlof wordt bruin en rot weg: grauwe schimmel (Bot
Grijsbruin gekleurde rotte plekken op de wortels: slijmrot (Sclerotinia).
Wortels van in de herfst in emmer ingeplante witlof worden zwart en sterven af: voetrot = Fusariumrot (Fusarium solani).
Overig
Plant groeit slecht, verwelkt: muizen of woelratten.
Tijdens het bewaren worden de buitenste bladeren bruin. De oorzaak is vocht:
– of te weinig (de stronkjes staan te droog) of juist te vochtig. De geoogste witlof goed laten drogen, slechts om de paar weken tussen de stronkjes watergeven (niet op de bladeren) helpen bruinkleuring te voorkomen. Opslaan in een droge, goed geventileerde ruimte helpt ook. Oogst bij droog weer.
Tijdens het drogen helen de snijwonden. De droogtijd van gerooide witlof hangt af van de temperatuur. Uit onderzoek van het Proefstation voor de Akkerbouw (Wageningen) bleek dat kurkvorming op de snijwond ontstond na zeven dagen bij 18°C, na 12 dagen bij 12°C en na 32 dagen bij 4°C. Hoe hoger de temperatuur hoe sneller de witlof droogt – en de kans dat de stronken uitlopen ook. Meest toegepaste temperatuur: 12°C tot 15°C.
De bruine bladeren verwijderen en de witlof opeten of blancheren en invriezen.
