Oleander is een bossige struik die tussen de twee en zes meter hoog kan worden.
Je bekijkt de voor mobiel aangepaste versie van de pagina.
Die voor tablets, laptop en desktop biedt ook algemene informatie, zoals herkomst, giftigheid en teelt.
- Alle delen van de Oleander zijn giftig voor mens en dier, met name het melksap. Het water in de vaas met Oleandertakken, wordt door het afgescheiden melksap ook giftig. Draag handschoenen bij het snoeien.
Oleander – (Nerium oleander) is een bossige struik die tussen de twee en zes meter hoog kan worden. Oleanders zijn groenblijvend en in de regel (er zijn uitzonderingen) niet winterhard. Oleander behoort tot de maagdenpalmfamilie (Apocynaceae) en hoort thuis in de landen rond de Middellandse Zee.
Oleanders worden vaak als kuipplant toegepast. Ze bloeien in de zomer.
In de volle grond houdt Oleander van een beschutte plek in de volle zon. Plant bij voorkeur een winterharde soort in de volle grond of voorzie de Oleander van een stevige bedekking tegen vorst. Oleanders houden van een kalk- en voedselrijke grond met een neutrale pH (7). In zure grond en op veen of turfgrond voelen ze zich niet thuis. Bemest Oleanders in het voorjaar.
Snoei in het voorjaar dode en door de vorst beschadigde takken af tot vlak boven de grond. Te forse uitgegroeide takken kunnen in september na de bloei tot ongeveer halverwege de lengte teruggesnoeid worden.
De grond waar de plant in staat, moet licht vochtig zijn. Voorkom dat tijdens droge periodes Oleanders uitdrogen, geef regelmatig water.
Plaaginsect
Er ontstaan rode, gele of bruine vlekken op de bladeren; het blad sterft uiteindelijk af. De plant raakt misvormd en blijft achter in de groei: oleanderschildluis (Aspodiotus nerii).
Schimmels & ziektes
Bladeren gaan kronkelen en op de stengels ontstaan waterige strepen en verdikkingen, bladpunten verdorren: Pseudomonas ssp.
Blad verdroogt, kleurt bruin, bladranden verschroeien en blad en takken sterven af: Xylella (Xylella fastiodiosa).
Overig
Bladeren hangen slap, vergelen. In ernstige gevallen sterven bladpunten af: te weinig water, waardoor de plant uitdroogt.
Ook bij een teveel aan water, waarbij de wortels in het water staan, ontstaan droogteverschijnselen. Omdat de wortels ondergedompeld zijn, ontstaat er zuurstoftekort waardoor de wortels verstikken of gaan rotten.
