Japanse sierkers, behoort tot de grote Prunusfamilie. Komt van nature voor in de bergstreken van Japan en West-China.
Ook bekend als:
Sierkers
Je bekijkt de voor mobiel aangepaste versie van de pagina.
Die voor tablets, laptop en desktop biedt ook algemene informatie, zoals herkomst, giftigheid en teelt.
- De Japanse sierkers is niet giftig; het blad is overigens niet eetbaar.
Japanse sierkers – (Prunus serrulata), sierkers. Behoort tot de grote rozenfamilie (Rosaceae). Komt van nature voor in de bergstreken van Japan en West-China. Er zijn vele cultivars van de sierkers geschikt voor tuinen, parken en lanen. De cultivars worden vegetatief vermeerderd op o.a. onderstammen van de boskers (Prunus avium). Een bekende straatboom is Prunus serrulata ‘Kanzan’ en de bekende winterloeeiende is Prunus subhirtella ‘Autumnalis Rosea’.
De Japanse sierkers is bladverliezend, houdt van vruchtbare grond en een niet te droge standplaats in de zon.
Snoeien – voor zover dat nodig is – moet na de bloei in de zomer plaatsvinden. In de zomer gaat de sapstroom naar de bladeren.
De bekendste variëteit van Japanse kersenbomen in Japan is de Somei Yoshino – Sakura – (Prunus × yedoensis). De bloemen zijn helder wit met vleugje van licht roze. Ze bloeien op het kale hout.
Plaaginsect
Blad is bedekt met bladluizen, vervormt, krult en blijft achter in groei: zwarte luis (Myzus cerasi).
Zwartbruine kevers vreten aan de jonge loten: jonge iepenspintkever (Scolytus scolytus).
Schimmels & ziektes
Blad verwelkt, wart zwart en valt vroegtijdig af; op afgestorven bast verschijnt bruin gom: bacteriekanker (Pseudomonas syringae).
Roodbruine, kussenvormige zwammen ontstaan op de stam: boomgaardvuurzwam (Phellinus tuberculosus).
Overig
Na het snoeien ‘bloedt’ de boom: De sierkers behoort tot de bomen die net als de notenboom en de druif ‘bloeden’ als deze gesnoeid worden als de sapstroom niet stil staat. De beste snoeitijd is na de bloei.
Op diverse plekken op takken en stam lekt de boom vocht, dat indroogt tot bruine gom: gomziekte.
