Stokroos, tweejarige plant die tot de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae) behoort.
Ook bekend als:
Boerenroos
Je bekijkt de voor mobiel aangepaste versie van de pagina.
Die voor tablets, laptop en desktop biedt ook algemene informatie, zoals herkomst, giftigheid en teelt.
- Stokrozen zijn niet giftig, ook niet voor huisdieren. Wel kunnen stokrozen bij aanraking een huidreactie (roodheid, jeuk) veroorzaken.
Stokroos – (Althaea rosea), tweejarige plant die tot de kaasjeskruidfamilie (Malvaceae) behoort. Komt van oorsprong uit de zuidelijke streken van Turkije en is in de zestiende eeuw door kooplieden in Europa geïmporteerd. De plant kan tot drieënhalve meter hoogte uitgroeien.
De stokroos houdt van een zonnige plek op een beschutte plaats in niet te zware kleigrond. Voorkom een te vochtige standplaats want dan treedt als snel roest op. Stokrozen met donkergekleurde bloemen gedijen ook goed op zanderige gronden. Bij droog weer bijtijds water geven anders verdrogen de bloemen.
Stokrozen zaaien zichzelf gemakkelijk uit.
Plaaginsect
Bladgroen wordt weggevreten: Lindenspitskop (Oxycarenus lavaterae).
Op het blad ontstaan zwartomringde gaatjes en plekken: stokroossnuitkever (Rhopalapion longirostre)
Schimmels & ziektes
Bruine vlekjes op het blad: een vorm van roe
Overig
Door de lengte van de plant kan de stokroos breken, daarom is een beschutte standplaats aan te bevelen. Een stok waaraan de stokroos verbonden is, helpt breken en omvallen van de plant voorkomen.
