Echte meeldauw

Echte meeldauw – Echte meeldauw, een van de verschillende schimmelsoorten uit de zakjeszwammenfamilie (Ascomycetes) die een breed scala aan planten aantast. Veroorzaakt poederachtige vlekken, later wordt de hele plant ermee bedekt.
Ascomycota phylum veroorzaakt echte meeldauw op appelbomen.
Een variant is zonnebloemmeeldauw (Sphaerotheca fusca) dat bij droog zomerweer en temperaturen boven 20°C komkommer, courgette en andijvie kan aantasten.
De variant (Sphaerotheca pannosa) tast rozen aan. Voor de ‘echte meeldauw’ op eiken is de schimmel Mycrosphaera alphitoides verantwoordelijk, ook behorend tot Ascomyceten-stam.
Andere leden van de Ascomyceten-stam veroorzaken echte schimmel op esdoorns.
Echte meeldauw groeit met name bij temperaturen tussen 20℃ en 30℃ met daarbij vochtige lucht, zoals dauw.
Het meeldauwlieveheersbeestje (Halyzia sedecimguttata) voedt zich met het schimmelpluis van echte meeldauw. Dit bijzondere lieveheersbeestje is algemeen in Europa. Ze worden op essen en esdoorns in bossen gevonden.
Schimmels van de groep Erysiphales – een orde ook behorend tot de zakjeszwammen (ascomyceten) – veroorzaken vormen van echte meeldauw op wortels (peen) en tarwe. De schimmel Erysiphe polygoni veroorzaakt echte meeldauw bij bieten. De door deze schimmel veroorzaakte aantasting wordt ook wel Duizendknoopmeeldauw genoemd.
De schimmel Leveillula – eveneens een van de schimmelsoorten uit de zakjeszwammenfamilie (Ascomycetes) – tast ook een breed scala aan planten aan.

Zowel valse meeldauw als echte meeldauw tasten voornamelijk het blad aan. Valse meeldauw is te herkennen aan de schimmellaag aan de onderkant van het blad en de bijbehorende bladvlekken aan de bovenkant van het blad. Echte meeldauw daarentegen veroorzaakt witte, poederachtige schimmelgroei en daarbij ontstaan geen bladvlekken.